Δεν έχω φάει ποτέ Μακντόναλντς, ούτε Ντουμπάι (τ)σοκολάτα. Δεν έχω πιει αψέντι. Έχω δοκιμάσει έντομα, καυτερά, γλυκόξινα, ξυνόξινα και τουρσιά κάθε είδους. Έχω πάει στην Αίγυπτο στα 19 μου και επειδή φτάσαμε νύχτα, σε μια πόλη που μύριζε φούλια, καυσαέριο και ανθρώπινο ιδρώτα ορμίσαμε κατευθείαν στους δρόμους. Πεινούσα πολύ αλλά πήρα την απόφαση να φάω φαλάφελ και όχι Μακντόναλντς γιατί τα Μακντόναλντς μου έβγαζαν μια τρομερή μιζέρια και “βρωμούσαν” πλαστικούρα. Σε εκείνο το πρώτο ταξίδι που έκανα στη ζωή μου, με αεροπλάνο και εκτός Ελλάδος, ανακάλυψα πρώτον: πόσο ωραίο είναι να σου δίνουν ζεστές πετσετούλες ενώ πετάς στα σύννεφα και δεύτερον: να μη φοβάμαι να γυρνάω μόνη μου στις πόλεις. Ήμουν μόνο 19 και πρώτη φορά εκτός σπιτιού. Χωρίς κινητά, κάρτες και ίντερνετ. Μιλάμε για μια άλλη εποχή. Μοιάζει προϊστορική αλλά δεν είναι. Κάτσαμε σε ένα μαγαζί με καρέκλες και τραπέζια από φορμάικα, σαν αυτές που είχα στο παιδικό μου σπίτι. Μου φάνηκαν πιο οικείες και γνώριμες. Παραγγείλαμε και φάγαμε το καλύτερο φαλάφελ της ζωής μας. Before it was cool.

Σκέφτομαι πως μου έμαθε πολλά εκείνο το πρώτο ταξίδι στο Κάιρο. Το κυριότερο όμως να εμπιστεύομαι το ένστικτο μου. Προφανώς και τα θυμήθηκα όλα αυτά με αφορμή το black out που έγινε την Ισπανία που πολλοί στα social media το συνέδεσαν με τα social media. Κάτι που μου θύμισε μια εξέταση που με είχε βάλει να κάνω ο παλιός μου δερματολόγος. Έπρεπε να δω ουσιαστικά αν είμαι αλλεργική στον ίδιο μου τον εαυτό. Τσουπ! Αν το να μην έχεις ρεύμα αντιστοιχεί με το να μην έχεις social , sorry αλλά δεν θα πάρω μπρό! Αν θέλεις να ζήσεις χωρίς social για λίγες ώρες, ήμερες, εβδομάδες...καν’το. Δεν χρειάζεται να μην έχεις ρεύμα. Μπορείς να κάνεις detox, η γη θα συνεχίσει να γυρίζει. Ας μην δαιμονολογούμε για τα πάντα, είναι βαρετό και εντελώς συντηρητικό.

Ο κόσμος έχει κάνει γενικά μια στροφή στον συντηρητισμό. Δεν είναι ιδέα μου! Ο Τράμπ αυτό-προτείνεται για Πάπας. Ο Πάπας μας χαιρέτησε φροντίζοντας κυρίως για την υστεροφημία του. Οι Θεσσαλονικείς μαζεύουν υπογραφές για να κάνουν δημοψήφισμα για την μεταφορά της ΔΕΘ εκτός κέντρου και την δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου. Στην Μπολόνια που βρέθηκα πριν λίγες μέρες φτιάχνουν τραμ. Κι έχουν το πιο έξυπνο και γρήγορο τρενάκι που σε πάει αεροδρόμιο-κέντρο πόλης σαν να είσαι σε λούνα παρκ. Οι βαλκανικές πρωτεύουσες που επισκέπτονται διάφοροι φίλοι έχουν γίνει σύγχρονες και βιώσιμες πόλεις κι εμείς μένουμε με τον τουρισμό να μας νικά. Χθες στη γειτονιά μου έζησα τι να πάει να πει υπερ-τουρισμός και είναι ακόμα Μάιος.

Στο Πολεοσκόπιο διαβάζω πως : Ο Δήμος Αθηναίων διαθέτει μόλις 72 λειτουργικές παιδικές χαρές (1 ανά 8.937 κατοίκους), αναλογία πολύ χειρότερη από γειτονικούς δήμους όπως το Χαλάνδρι (1 ανά 2.337) αναγκάζοντας οικογένειες από περιοχές όπως η Κυψέλη, τα Πατήσια και τα Εξάρχεια να διανύουν μεγάλες αποστάσεις ή να χρησιμοποιούν αυτοκίνητο για να φτάσουν σε χώρους παιχνιδιού για τα παιδιά τους.

• Υπόσχομαι αναλυτικό γράμμα για Μπολόνια. Που πήγα, τι είδα, τι έφαγα. (και έφαγα πολύ πίστεψε με)

• Επίσης διάβασα πολύ (στα αεροπλάνα κυρίως). Μεταξύ πολλών και το “Yellow Face”, που είναι βασισμένο σε μια όχι πρωτότυπη ιδέα αλλά περιγράφει με σασπένς τον κόσμο που λειτουργεί η βιομηχανία του βιβλίου στην Αμερική και ίσως και σε άλλα μέρη του κόσμου. Καμία σχέση με το πως λειτουργεί εδώ. Βάζω 3 στα 5 αστεράκια (ναι θα βαθμολογώ πλέον γιατί μ’αρέσει να νιώθω πως έχω εξουσία :)

  

  
  Η Αθηνά Λιου και η Τζουν Χέιγουορντ ξεκινούν μαζί τη συγγραφική τους καριέρα, μετά την αποφοίτησή τους από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Η Αμερικανοασιάτισσα Αθηνά όμως έχει άστρο· οι αναγνώστες τη λατρεύουν και οι κριτικοί την αποθεώνουν, σε αντίθεση με τη λευκή Τζουν, της οποίας το μετριότατο πρώτο μυθιστόρημα περνάει εντελώς απαρατήρητο. Όταν η Αθηνά πνίγεται στην κυριολεξία μπροστά στα έκπληκτα μάτια της Τζουν, εκείνη κάνει το αδιανόητο: κλέβει το χειρόγραφο του νέου, αριστοτεχνικού μυθιστορήματος της φίλης της, ενός πειραματικού έργου με θέμα την αφανή συμβολή των Κινέζων εργατών κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου. Το "Τελευταίο μέτωπο" κυκλοφορεί με την υπογραφή της Τζουν, χαιρετίζεται απ’ όλους ως ένα σύγχρονο λογοτεχνικό αριστούργημα και μπαίνει θριαμβευτικά στη λίστα των ευπώλητων των New York Times. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

  ---

  Αυτή την εβδομάδα ξεκινά η 21 Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης και εννοείται πως θα είμαι εκεί με το νέο μου βιβλίο "My HERoines" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΝΙΚΑΣ - Nikasbooks

Σας περιμένω την Πέμπτη 8 Μαΐου στις 6 το απόγευμα στην 21η Thessaloniki Book Fair / Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης . Η συζήτηση μας με την εξαιρετική Δέσποινα Αυγερίδου υπόσχεται να είναι γεμάτη έμπνευση και ουσιαστικές σκέψεις.

Περίπτερο 15 (εξώστης), Αίθουσα ΔΙΑΛΟΓΟΣ - ελάτε να γνωρίσετε τις ηρωίδες που με ενέπνευσαν και ίσως ανακαλύψετε και τη δική σας!

• Είδα το 4 εποχές στο Netflix (βάζω 3,5 στα 5 ασtέρια) γιατί ένιωσα να ταυτίζομαι -κάπως-με σχεδόν όλους τους χαρακτήρες της σειράς. Καταραμένο middle life crisis. Δείτε το αν είστε στην κρίσιμη ηλικία around 50. Λίγο πάνω λίγο κάτω δεν έχει σημασία.

Σε φιλώ και σου εύχομαι καλή εβδομάδα. Άργησα λίγο να στείλω γράμμα αλλά οκ ..λίγο λείψιμο κάνει καλό/λέει ένας φίλος μου.

η φίλη σου

Μαρία

Αν το newsletter μου σου αρέσει πάτα το κουμπάκι για να το μοιραστείς. Μου κάνει καλό.

Share PEACH AND REBEL - NEWSLETTER BY MARIA AMANATIDOU

Αν θέλεις να συνεργαστούμε με κάποιον τρόπο πάτα αυτό το κουμπάκι. Μερικές φορές γίνονται θαύματα.