Καιρό είχε να με ξενυχτήσει μια σειρά

Καιρό είχε να με τρομάξει κάτι τόσο πολύ. Πόσο καλά ξέρουμε τα παιδιά μας; Πώς επηρεάζονται από το διαδίκτυο, τις παρέες τους, τις εικόνες που κατακλύζουν την καθημερινότητά τους; Το Adolescence, η νέα μίνι σειρά του Netflix, δεν είναι μια απλή ιστορία ενηλικίωσης – είναι μια γροθιά στο στομάχι.

Η σειρά ξεκινά με τον 13χρονο Τζέιμι Μίλερ, έναν συνηθισμένο έφηβο που ξαφνικά βρίσκεται στο επίκεντρο μιας τραγικής υπόθεσης. Είναι ύποπτος για τη δολοφονία μιας συμμαθήτριάς του. Από εκεί και πέρα, η σειρά ξετυλίγει το κουβάρι της εφηβείας του σήμερα: την πίεση των social media, τη μοναξιά, την ανασφάλεια, την ανάγκη αποδοχής, την ανάγκη να ανήκεις κάπου.

Το Adolescence δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις. Κάθε επεισόδιο γυρίζεται σε μονοπλάνο, κάνοντάς σε να νιώθεις ότι ζεις μαζί με τον Τζέιμι όλη την ένταση, τον φόβο, την αγωνία. Η σκηνοθεσία δεν χαρίζεται, δεν ωραιοποιεί.

Το πιο δυνατό σημείο της σειράς: η επιρροή του διαδικτύου. Το Adolescence βάζει στο μικροσκόπιο την τοξική αρρενωπότητα και τη ριζοσπαστικοποίηση των νέων μέσω πλατφορμών όπως το YouTube και το TikTok. Πόσο εύκολα ένα παιδί μπορεί να υιοθετήσει βίαιες απόψεις επειδή νιώθει απομονωμένο; Πώς το ανδρικό πρότυπο γίνεται επικίνδυνο όταν τροφοδοτείται από θυμό και μίσος;

Οι ερμηνείες είναι συγκλονιστικές. Ο Όουεν Κούπερ, στον ρόλο του Τζέιμι, μεταφέρει την αμηχανία και την αθωότητα ενός παιδιού που βρίσκεται ξαφνικά παγιδευμένο. Ο Στίβεν Γκράχαμ, ως πατέρας του, αποδίδει άψογα το δράμα ενός γονιού που βλέπει τον κόσμο του να διαλύεται. Τις τύψεις για τις ώρες που έλειπε, για το ότι δεν είναι επαρκής.

Το Adolescence δεν είναι εύκολη σειρά. Δεν είναι μια ιστορία που βλέπεις για να περάσει η ώρα. Είναι ένας καθρέφτης της σημερινής εφηβείας, που σε αναγκάζει να αναρωτηθείς: Πόσο καλά ξέρουμε πραγματικά τι περνούν τα παιδιά μας; Και, το πιο σημαντικό, τι μπορούμε να κάνουμε για να τα προστατεύσουμε;

Σίγουρα είναι μια σειρά που θα σε βάλει να σκεφτείς, να αναρωτηθείς, να συζητήσεις και να ψαχτείς για το τι συμβαίνει με το παιδί σου. Αν άφησες τις οθόνες και όσους κρύβονται πίσω απο αυτές να το διασκεδάσουν, να το διαπαιδαγωγήσουν, να το ορίσουν. Αν αντέχεις να μπεις σε όλο αυτό.

Αντέχεις ;